Testament i zachowek, czyli kto ma prawo do majątku

Śmierć bliskiej osoby to trudny czas. Po pożegnaniu nadchodzi pora na rozstrzygnięcie kwestii prawnych, bowiem zmarły pozostawił po sobie spadek (ważne: w skład wchodzi zarówno majątek, jak i długi spadkodawcy). Wiele osób za życia decyduje się na zapewnienie spokoju swoim najbliższym na wypadek śmierci i w tym celu sporządza testament. Nie zawsze jest on wystarczający, aby skutecznie zarządzić spadkiem. Są sytuacje, kiedy o swój udział w podziale mogą wnioskować osoby spoza rozporządzenia testamentowego.

Testament to nie wszystko. Komu przysługuje zachowek?

Każdy, kto posiada pełną zdolność do czynności prawnych może swobodnie dysponować swoim majątkiem, w tym sporządzić testament. Ostatnia wola może być spisana notarialnie, własnoręcznie lub w wyjątkowych sytuacjach – przekazana ustnie. W efekcie po śmierci dysponenta podział dobytku odbywa się zgodnie z zapisami. Zazwyczaj udziały w majątku są zapisane najbliższej rodzinie. Zdarzają się jednak sytuacje, kiedy spadkodawca wymienia w akcie wyłącznie osoby spoza rodzinnego kręgu. Mimo to, są persony, którym prawo gwarantuje udział w dobytku zmarłego – nawet, jeśli nie zostały wymienione w testamencie. Do osób uprzywilejowanych w sprawach spadkowych należą: małżonek/małżonka, zstępni (np. dzieci) i rodzice, czyli wszyscy ci, którzy dziedziczyliby z mocy prawa, jeśli nie zostałby sporządzony testament. Mają oni prawo do zachowku, a więc do partycypowania w majątku zmarłego.

Wysokość zachowku

Zachowek jest obliczany zgodnie z zasadami dziedziczenia przez najbliższych z mocy prawa. Oznacza to, że wyszczególnionym członkom rodziny – nawet bez ujęcia w testamencie – przysługuje ułamkowa część udziału w podziale spadku. Aby określić wartość zachowku koniecznym jest sprawdzenie wysokości udziału spadkowego. Trzeba więc dokonać weryfikacji, ile osób z najbliższej rodziny winno być uwzględnionych przy dziedziczeniu. Należy pamiętać, że do grona tych osób nie liczą się ci, którzy zostali wydziedziczeni lub dobrowolnie zrzekli się dziedziczenia. 

Kolejnym krokiem jest pomnożenie wspomnianego udziału wyrażonego w ułamku przez wartość przypisaną do danej kategorii tj. 2/3 udziału dla małoletnich lub osób trwale niezdolnych do pracy, a w pozostałych przypadkach – 1/2. Następny etap to obliczenie substratu zachowku, a więc ustalenie konkretnej kwoty majątku do podziału (trzeba uwzględnić bogactwa, darowizny i długi). Ostatnie działanie kończące obliczenia to pomnożenie wyniku substratu i ułamkowej wysokości zachowku według danej kategorii (1/2 lub 2/3).

Z uwagi na stopień skomplikowania dochodzenia właściwej wysokości zachowku, warto skorzystać z pomocy profesjonalisty. Nieoceniony może okazać się prawnik specjalizujący się w prawie spadkowym. Są bowiem różne czynniki mogące mieć wpływ na prawo do zachowku i jego wysokość. Adwokat lub radca prawny, dzięki doświadczeniu i wiedzy zapewni poprawne obliczenia, a jeśli będzie konieczne – udzieli wsparcia podczas postępowania sądowego. Więcej na stronie https://dm-adwokaci.pl/przyjecie-spadku-z-dobrodziejstwem-inwentarza-co-to-znaczy/

Kwestie spadkowe, a pomoc prawna

Prawo spadkowe to obszerny dział prawodawstwa. Jeśli kwestie związane z dziedziczeniem lub podziałem majątku budzą wątpliwości, dobrze jest skorzystać z pomocy specjalisty. Podczas pierwszego spotkania może się okazać, że porada była wystarczająca, aby samodzielnie poprowadzić temat. Gdyby jednak sprawa wymagała dalszego pilotowania przez pełnomocnika to z całą pewnością kancelaria prawa spadkowego będzie dobrym wyborem. Jednocześnie współpraca ta będzie gwarancją wyklarowania tematu i pomocy na każdym etapie procesu związanego z podziałem dobytku zmarłego

Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis!

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany.


*